Hallo geliefde mensen die nog steeds de moeite nemen om mijn blog te lezen:)

De afgelopen weken waren eigenlijk best wel heel erg leuk en daarom leek het me leuk om er even wat over te vertellen!

Twee weken geleden: op facebook zag ik een berichtje van een au pair in London die het leuk leek om met een hele groep Nederlandse au pairs af te spreken om samen te lunchen in London. Mij leek dat ook superleuk en uiteindelijk zaten we met een groep van zo’n 15 Nederlandse au pairs bij Bella Italia. Was heel leuk om zo wat andere landgenoten/au pairs te ontmoeten. Na die lunch ben ik met een wat kleiner groepje nog naar de bioscoop geweest op Leicester Square, de film How to be single. Heerlijke film die eindelijk eens een keer benadrukt dat er niks mis is met het singleleven;)

Die zondagmiddag ging ik naar een soort internationale minibijbelschool in Welwyn om te eten met de studenten daar die ik de week daarvoor had ontmoet in een kerk hier in de buurt, waarna ze me toen uitnodigden om een keertje langs te komen. Ik heb daar een hele gezellige middag gehad want wat een aardige mensen zijn dat! En toevallig kwam ik ze vanochtend nog weer tegen op het treinstation van Welwyn, want ik ging met dezelfde trein als zij naar London.

Vorige weekend was een weekend waar ik al een tijdje naar uitkeek, mijn ouders kwamen naar Engeland voor een weekendje. Hoewel ik geen dramatische heimwee heb, mis ik mijn lieve familie best wel af en toe, dus het was een fijn weerzien. We hebben een hele hoop gedaan in twee dagen, mijn ouders kwamen met de auto dus we konden makkelijk in de omgeving rondtouren. Op zaterdag gingen we naar London, waar we onder andere Covent Garden en het British Museum bezochten. Maar het hoogtepunt voor mij kwam ‘s avonds, we gingen naar een musical op West End! Zoals velen van jullie vast bekend is, ben ik zeer groot fan van musicals en daarom vind ik het ook zo leuk dat ik zo dicht bij London zit, want daar zijn heel veel theaters en musicals! We kozen voor Charlie and the Chocolate Factory, naar het bekende boek van Roald Dahl. Echt een spectaculaire show, waarin het niet ontbrak aan vele special effects.

Na de drukke London-dag deden we het iets rustiger aan op zondag, allereerst kwamen mijn ouders even bij mij thuis langs om mijn gastfamilie te ontmoeten en een beetje een idee te krijgen van waar ik woon. Ze hadden algauw de harten van Eleanor en Hannah veroverd door wat cadeautjes mee te nemen, waaronder een pakketje met strijkkralen die ik de week daarna echt overal in het huis heb gevonden, heel fijn. Daarna heb ik ze nog Welwyn Garden City laten zien en daarna St Albans, de plaats waar ik de eerste 2 maanden woonde en waar ik altijd zeer enthousiast over was. Het was weer een tijdje geleden dat ik er was geweest, maar ik ben nog steeds fan! In het centrum staat een hele grote kathedraal met daarachter een groot mooi park en een soort meertje. Een prima plek voor een zondagmiddag. ‘s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Jamie’s Italian en hebben we de Evensong bezocht in de St Albans Cathedral. Dat was een soort kerkdienst van een uurtje met vooral veel muziek, dat werd verzorgd door een jongenskoor. Wel apart om best wel jonge kinderen in een witte toga klassieke muziek te horen zingen, dat verwacht je toch eigenlijk niet meer echt in 2016, maar het heeft ook wel weer wat. Een weekend gaat echter weer erg snel voorbij, dus zondag was het weer tijd om afscheid te nemen, maar hopelijk zie ik ze in april weer, want ik ben van plan om dan een weekje naar huis te komen.

En dan nog dit weekend, gisteren ben ik eventjes in Cambridge geweest met mijn gastfamilie. Dat ligt hier namelijk niet zo ver uit de buurt en zij zouden er heengaan voor een of andere ‘maak-je-eigen-teddybeerworkshop voor de meisjes en dus vroegen ze of ik een lift wilde. Cambridge had ik sowieso nog op m’n lijstje staan om te bekijken, dus dat vond ik wel een leuk idee. Ik was er maar een paar uurtjes, maar wel genoeg om een beetje een indruk te krijgen. Ik heb vooral een beetje rondgelopen en wat van de colleges die verspreid staan door de stad gezien. Echt mooie stad! Niet groot, maar wel sfeervol. Ennnn, iedereen gaat daar op de fiets! Ik dacht dat in Engeland niet echt veel wordt gefietst, maar Cambridge is kennelijk een uitzondering. Ik fiets ook best wel veel hier in Engeland en ik merk vaak dat andere mensen in het verkeer niet echt gewend zijn aan fietsers. Voetgangers vinden het irritant als je op de stoep fietst en fietsen op de autoweg is met gevaar voor eigen leven, en dat vinden autobestuurders dan weer irritant. Er zijn wel wat fietspaden, maar die sluiten niet altijd op elkaar aan, waardoor je altijd ook wel delen op de stoep/autoweg moet om echt ergens te komen.

En dan nog vandaag en dan zal ik maar weer stoppen want dit begint weer een beetje lang te worden. Vandaag ging ik redelijk vroeg naar London met een andere au pair omdat we wilden proberen last-minute musicalkaartjes te krijgen. Ditlukte en zo zaten we ‘s middags bij The Railway Children, nouja niet echt een musical want er werd niet in gezongen, maar alsnog zeer de moeite waard. Vooral de oude echte stoomtrein die een paar keer het decor inreed was erg indrukwekkend! Mijn theaterhart kan er na deze weekenden in elk geval weer even tegenaan! Alhoewel, dit smaakt naar meer…..

Bedankt voor het lezen weer en tot de volgende keer!

Dikke knuffel,

Anne Marije